23.o1.2011 Pazar, ayrıntıları halen de hatırlıyamadıgım kazadan tam 10 ay sonra kayaya dokundum tırmandım hemde tam 5 yıl önce tırmanışa yasaklanan Anavarza’da.
Ağaçların üzerinde aslanları (kartal) görmeye başladık bir iki üç….derken uzaklardan kale göründü.Anavarza…Aaa bakkal kapanmış derken ama yenisi açılmış diyerek köyün ilk bölümünü katedip sonra gözümüz ağaçtan akan pınarı aradı….köyün ikinci kısmı derken genişleyen mezarlığı geçip araçları yıllar önceki yerlerine bırakıp fırladık.Artık kalbim daha hızlı çarpıyor…gri kireç taşı kayalıklar ara ara sarı kırmızı yüzeyler bellekten ve gözümün önünde.değişik bir film bu ..adımlar hızlı hızlı ilk rotanın altına yürüyor ve bir iki bolt görüyor gözler derken istasyon…aah sadece iki kez girme şansı yakaladıgım kılasiklerden ‘ mızıka’.ve hemen yanında Öztürk Kayıkçı’nın kısa VII+ sı ve yağışsız geçen uzun günlere rağmen ağlayan’ taş bebek’ ve hemen yantarafında gerçek bir ormana dönüşmüş Öztürk’ün VII- rotası.hep beraber köşeyi dönünce 45 m.lik ‘gavur’ ve ‘ömür törpüsü’.yanında ‘altın kelepçe’ ilk VIII- im.ve vede ‘komünist’nekadar çalışmıştım ah, üst üste 13 hamle.kathedrala aşağıdan bakıyoruz.ve diger bir klasik ‘fransız sitili’.. Türkiye’nin ilk VII+ sıymış tırmanıcı abilerimden böyle işittiğimi anımsıyorum.’dinazor maması’ hemen Serpil’in gözyaşlarını anımsıyorum.ve hemen yanında başka bir klasik ‘anavarzakeyşın’ .duygu yüklü göz yaşları içimde damla damla…….
Heyecan dorukta , ve hemen kuşanıp VII- ilk rotaya giriyorum, girişteki çürüklük , otlar , ekspres takmalar rota bir türlü bitmiyor derken kilite geliyorum ve orayıda geçip istasyona ulaşıyorum. Çağlar’a(Çaylı) sıkı al , indir komutlarıyla süzülüyorum.ayaklarım toprağa temas ettiğinde ip ucu ucuna yetiyor rota yaklaşık 27 m. Binlerce yıllar boyu buralarda yaşanmış nice savaş , aşk lardan sonra günümüzde bu kayalara rotaların açılması ile başka bir anlam yükleyen insanların en başında gelen dostum Doğan Palut’u arayıp duygularımı heyecanımı paylaşıyorum sonrada şu an çok uzaklarda bulunan bir diger dostum Süleyman Vardal’la teknoloji sayesinde kucaklaşıyorum.
Heyecanımı , duygularımı dile getirip anlatması çook zor benim için, çünkü ; burası benim doğup, serpilip büyüdüğüm (ilk lider tırmanış,ilk tred tırmanış, ilk VI+,VII,VII+,VIII- ve ‘melekgirmez’ VIII) mekan.ve ve ayrıntıları halende hatırlayamadığım kazadan tam 10 ay sonra kayaya dokundum,tırmandım hemde tam 5 yıl önce tırmanışa yasaklanan Anavarza’da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder